Περπατώντας τη Δραπετσώνα με τους Κατοίκους

Abstract

Η εργασία αφορά στη δημιουργία ενός δικτύου ελεύθερων δημόσιων χώρων και κτιρίων στον αστικό ιστό της Δραπετσώνας (Πειραιάς) που χαρακτηρίζεται από ήπιες παρεμβάσεις και έμφαση στην αξία χρήσης της γης. Ο σχεδιασμός προέκυψε παράλληλα με την αναζήτηση μιας μεθοδολογίας διαβούλευσης με τους κατοίκους. Συμβουλευτήκαμε υλοποιημένα παραδείγματα συμμετοχικού σχεδιασμού και ερευνήσαμε το χτες και το σήμερα τόσο του οικιστικού συνόλου όσο και του πλέγματος των κοινωνικών σχέσεων που αναπαράγονται στο χώρο. Στόχος είναι η δημιουργία ενός φίλτρου ανάμεσα στη γειτονιά και στα διάφορα έργα υποδομής υπερτοπικού χαρακτήρα που πρόκειται να πραγματοποιηθούν γύρω της. Πέρα από τους απαραίτητους πολεοδομικούς χάρτες και εκτενή έρευνα του ιδιοκτησιακού καθεστώτος του δομημένου και αδόμητου περιβάλλοντος, ζητήσαμε από ένα σύνολο κατοίκων να αναγνώσουν και να αποτυπώσουν γραφικά τα σημεία ενδιαφέροντός τους. Προκύπτει, λοιπόν, ο σχεδιασμός ενός δικτύου δημόσιων χώρων υπαίθριων και στεγασμένων που διαρθρώνεται σε τέσσερις βασικών θύλακες στο μέτωπο της πόλης (ψυχαγωγίας, νεολαίας-αθλητισμού-πρασίνου, πολιτισμού και βιομηχανικής ιστορίας της Δραπετσώνας). Η επιλογή των νέων χρήσεων προκύπτει μέσα από συζητήσεις με τους κατοίκους και τη συμπλήρωση ερωτηματολογίων (μαθητές κατά την πλειοψηφία). Εστιάζουμε στο σχεδιασμό του δεύτερου θύλακα που περιλαμβάνει στέκι νεολαίας, κέντρο πρόνοιας για άπορα παιδιά, αθλητικό εξοπλισμό και πάρκο υψηλού πρασίνου. Ο σχεδιασμός του θύλακα πραγματοποιήθηκε σε συνεργασία με μαθητές της Β’ τάξης του Γ.Ε.Λ. Δραπετσώνας.

The project involves the creation of a network of free public spaces and buildings in the urban fabric of Drapetsona (Piraeus), based on mild interventions and emphasizing in the land use value. The design came of through a research methodology of consultation with residents. We consulted delineated examples of participatory planning and investigated the past and the present of both the residential complex and the network of social relations that are being reproduced in space. The aim is to create a filter between the neighborhood and the supralocal infrastructures to be carried around. Beyond the necessary planning maps and an extensive research the ownership of structured and unstructured environment, we asked a group people to read and graphically depict their points of interest. It follows, therefore, to design a network of public spaces outdoor and indoor, which is subdivided into four main enclaves in the front of the city (entertainment, youth-sports-park, culture and industrial history of Drapetsona). The selection of new uses emerges through discussions with residents and asking some of them (most were students) to complete questionnaires. We focus on the design of the second enclave which includes youth center, center care for children without financial resources, sports equipment and high Green Park. The outcome of the design was the result of some high school student’s collaboration in class.