Σχολή Πλαστικών Τεχνών στισ στοές των Ιωαννίνων

Abstract

Στη διπλωματική μας εργασία ασχοληθήκαμε με το θέμα της χωροθέτησης της Σχολής Πλαστικών Τεχνών, στην περιοχή των στοών, στα Γιάννενα. Οι στοές, πρώην χώροι εμπορικών καταστημάτων και εργαστηρίων που πολλές φορές συνοδεύονταν από χάνι, αποτελούσαν σημαντικό κομμάτι του γιαννιώτικου παζαριού κατά τα τέλη του 19ου αιώνα μέχρι τα μέσα του 20ου. Σήμερα η εικόνα που παρουσιάζουν παραπέμπει περισσότερο σε εγκαταλελειμμένα περάσματα, παρά σε χώρο εμπορικών συναλλαγών και δραστηριοτήτων. Μέσω της εγκατάστασης εκπαιδευτικών χρήσεων στοχεύουμε στη γενικότερη αναβάθμιση της περιοχής, την προστασία των στοών και την ανάδειξή τους ως μνημεία της πολιτιστικής μας κληρονομιάς. Τα εμπορικά καταστήματα μαζί με τις στοές δίνουν την εντύπωση του «χτενιού», που διαπερνά το οικοδομικό τετράγωνο το οποίο μελετούμε. Πάνω στα ίχνη αυτής της «χτένας» σχεδιάζουμε ψηλά τοιχία από οπλισμένο σκυρόδεμα που έρχονται να «συνομιλήσουν» με τους επιμήκεις πέτρινους τοίχους των στοών, δίνοντας νέο περιεχόμενο στην έννοια του περάσματος , επαναπροσδιορίζοντας την ίδια τη στοά. Έτσι, οι χώροι που προκύπτουν ανάμεσα από τα τοιχία αυτά, προορίζονται να παραλάβουν τα νέα εργαστήρια και άλλες πανεπιστημιακές λειτουργίες. Στη θέση του παλιού χανιού της στοάς Αλιέως χωροθετείται η κεντρική είσοδος στην οποία συνδέονται οι 2 βασικές κινήσεις Βορρά-Νότου και Ανατολής-Δύσης- η οποία ενώνει όλους τους χώρους του πανεπιστημίου. Στα 2 άκρα αυτής της κίνησης δημιουργούνται 2 υπαίθριες δημόσιες «πλατείες». Επιπρόσθετα, ανάμεσα από τους πανεπιστημιακούς χώρους και τη ζώνη εμπορίου, οργανώνεται ένας υπαίθριος χώρος , μια αυλή, που προορίζεται για τους φοιτητές

In our thesis we dealt with the issue of siting the School of Plastic Arts of the University of Ioannina at the historic centre of the city, at the passages area. The passages, former shops and workshops usually close to an inn, were an important piece of the bazaar of Ioannina, from the late 19th century until the middle of the 20th. Today they are more or less abandoned, and they do not resemble places of trading activities and commerce. Through the siting of educational uses, we intend to upgrade the area, to protect the passages and to highlight them as monuments of our cultural heritage. The shops, together with the passages give the impression of a comb that goes through the block that we study. On the traces of this comb, we design tall, long, reinforced concrete walls that resemble the long stone walls that the passages had, thus giving a new meaning to the term passage and redefining it. Between the new walls, in the places that occur, we place the different teaching rooms and workshops that are necessary for the function of the university. We choose the place of the old inn, at the Alieos passage, to use as our central entrance and the place where the 2 main axes of the university join. They are the North-South axis, which is the main entrance route and the East-West axis, which is the main corridor of the building. At the two ends of this corridor there are 2 open public “squares”. The open space between the university building and the existing buildings of the block is used as a yard for the students.