Αστικός χώρος και παράκτιο τοπίο. Παρέμβαση στο παραλιακό μέτωπο Πάτρας

Abstract

Η διπλωματική εργασία διαπραγματεύεται την συναρμογή του δημόσιου χώρου της Πάτρας με το θαλάσσιο μέτωπο της πόλης. Η μεταφορά του λιμανιού εκτός των ορίων του ιστορικού κέντρου της πόλης δημιουργεί την προσδοκία απόδοσης μεγάλου μέρους αυτού του χώρου στο δημόσιο χώρο της πόλης. Ταυτόχρονα ο χώρος όπου σήμερα στεγάζεται ο σταθμός υπεραστικών λεωφορείων ο οποίος πρόκειται να μεταφερθεί σε άλλη θέση, το επίμηκες οικόπεδο του Οργανισμού Σιδηροδρόμων Ελλάδος που λειτουργεί σήμερα ως αμαξοστάσιο και το εγκαταλειμμένο βιομηχανικό κέλυφος των Μύλων Αγίου Γεωργίου θέτουν εμφατικά, αλλά και με διαφορετικό τρόπο το καθένα, το πρόβλημα της συρραφής του αστικού ιστού της πόλης, με το εκτεταμένο και προς «απελευθέρωση» θαλάσσιο μέτωπο. Ο σχεδιασμός αποσκοπεί στην οργάνωση ενός εκτεταμένου για τα δεδομένα της πόλης παράκτιου πάρκου με βασικό στόχο τον εμπλουτισμό του δημόσιου χώρου του κέντρου της Πάτρας με ένα δίκτυο ανοιχτών ελεύθερων χώρων πρασίνου και χώρων κοινωφελών δραστηριοτήτων. Η επαναδιατύπωση της σχέσης της πόλης με το φυσικό της περιβάλλον, η «επανάκτηση» δηλαδή του φυσικού περιβάλλοντος, αποτελεί τον βασικό θεωρητικό άξονα της σκέψης για τον συγκεκριμένο χώρο. Ταυτόχρονα κεντρικές έννοιες για την ανάλυση και το σχεδιασμό είναι αυτές της αστικής συνέχειας και της ιστορικής μνήμης.

The thesis deals with the assembly of the public space of Patras with the waterfront of the city. The transfer of the harbor outside the historic center creates the performance expectations of a large part of this area in the public space of the city. At the same time the place where today is located the bus station which is to be transferred to another location, the elongated plot of the Hellenic Railways Organization that operates today as depot and the abandoned industrial shell of Mills St. George posing emphatically, but in a different way each, the problem stapling of the urban fabric of the city, with its extensive and to "release" waterfront. The design aims to organize an extensive data for the coastal city park with the main aim to enrich the public space in the center of Patras with an open network of open spaces and spaces of common activities. The restatement of the relationship of the city with its natural environment, the "recovery" of the natural environment, is the basic theoretical axis of thought regarding the site. Simultaneously central concepts for the analysis and design are those of urban continuity and historical memory.