Τέχνη και ανακύκλωση_ Δημιουργική πορεία στο Γκάζι

Abstract

Η διπλωματική έχει ως θέμα τη δημιουργία ενός διαδραστικού, ρευστού, χωρικού σχήματος στο κέντρο της πόλης με βασικό άξονα την τέχνη, τον πολιτισμό και το περιβάλλον. Στα πλαίσια της συντονισμένης προσπάθειας που διενεργείται τα τελευταία χρόνια από δημόσιους και ιδιωτικούς φορείς, για τη επιστροφή του Αθηναίου πολίτη στο κέντρο της πόλης, συγκροτούμε μία δημιουργική πορεία στον αστικό πυρήνα, την οποία εντάσσουμε στο πρόγραμμα ενοποίησης πολιτισμικών πόλων που συντονίζει η ΕΑΧΑ με κοινό στόχο την ανάκτηση της πολιτιστικής ταυτότητας του Αθηναίου πολίτη. Ο βασικός άξονας κίνησής πάνω στον οποίον συγκροτείται η σύνθεσή μας, είναι η διαδρομή που συνδέει το Σύνταγμα με την ευρύτερη πολιτισμική περιοχή του Κεραμεικού. Η συσπείρωση κινήσεων των πεζών, με βασικές στάσεις την τέχνη – το πράσινο – τον πολιτισμό, κατά μήκος της διαδρομής, σε συνδυασμό με την ασυνέχεια της πορείας κίνησης που σημειώνεται στην παρεμβολή της οδού Πειραιώς, είναι παράγοντες που συντελούν στην δημιουργία ενός πλήρως ευνοϊκού υπόβαθρου, για τη δημιουργία μιας υπέργειας διαδρομής που συρράπτει την παραπάνω πορεία και συμπτύσσει το σχήμα τέχνη – πολιτισμός – πράσινο σε ένα διαδραστικό χώρο καλλιτεχνών, με αντικείμενο την ανακυκλώσιμη τέχνη (trash art). Η κίνηση κατά μήκος του άξονα της διαδρομής μας, αποκτά ένα χαρακτήρα ρευστότητας μέσω μίας υπέργειας πεζογέφυρας που αναδύεται σαν φλούδα γης από το γεωφυσικό υπόβαθρο της περιοχής, συνδέοντας τον πεζό και τον ποδηλάτη με την ευρύτερη πολιτισμική περιοχή του Κεραμεικού. Η υπέργεια διαδρομή έρχεται να συναντήσει και να συμπλεχθεί αρμονικά με μια δομή σκελετού βασισμένη στη σχέση «πλήρους» - «κενού». Ο δομημένος χώρος στον οποίον φιλοξενούνται οι καλλιτεχνικές δράσεις, συντίθεται μέσα από ένα παιχνίδι «κλειστών» και «ανοιχτών» χώρων έκθεσης και δημιουργίας, με την αίσθηση του πλήρους και του κενού να ερμηνεύεται μέσα από τη χρήση ανακυκλώσιμων, μεταχειρισμένων Container. Το κτίριο αντιμετωπίζεται ως μία μηχανή, ένα «εργοστάσιο» παραγωγής τέχνης, με πρώτη ύλη απορρίμματα και ευτελή υλικά, συγκροτώντας εν τέλει ένα πεδίο δράσης που δίνει τη δυνατότητα στους καλλιτέχνες να δημιουργούν και να εκθέτουν επί τόπου τα έργα τους τα οποία εντάσσονται σε μία τέχνη φιλική προς το περιβάλλον.

The thesis is devoted to the establishment of an interactive, fluid spatial shape in the city center, based on the main axis of art, culture and environment. As part of the coordinated effort, made in recent years, by public and private entities, for the return of the Athenian citizen in the city center, we have set up a creative stroll in the urban core, which is included in the consolidation of cultural centers coordinated by EAXA. This effort will result in the recovery of the cultural identity of the Athenian citizen. The main drive shaft, onto which our composition is established, is the route linking Syntagma with the wide cultural region of Kerameikos. The coiling movements of pedestrians, with basic stops, art - green - culture, along the route, combined with the discontinuity of the circulation occurring in the interpolation of Piraeus street, are factors that contribute to the creation of a fully privileged background, in order to create an above-ground route which collates the above movement and turns the shape art - culture - green into an interactive arts space, based on the objective of recyclable art (trash art). The movement along the axis of our route, has a trait of liquidity, via a footbridge that emerges above the ground as a piece of land, connected to the geophysical background of the area, linking the pedestrian and the cyclist with the wider cultural region of Kerameikos. The aboveground route is harmoniously interrelated with a skeleton structure based on the pattern "full" - "void". The structured space which hosts artistic actions, is composed with a game of "closed" and "open" exhibition and creation spaces. Second hand containers are used to interpret the sense of the “full” and the “void”. The building is seen as a machine, an art "factory", using as raw material, waste and cheap materials, ultimately setting up a scope that enables artists to create and exhibit in situ projects which are part of an art friendly environment.