Βάσει της συγκεκριμένης μεθοδολογίας, ο κύκλος ζωής ενός έργου διαιρείται στις φάσεις Έναρξης, Επεξεργασίας, Κατασκευής και Μετάβασης, ενώ οι προβλεπόμενες δραστηριότητες ομαδοποιούνται στους τομείς της Επιχειρησιακής Μοντελοποίησης, της Ανάλυσης Απαιτήσεων, της Ανάλυσης και του Σχεδιασμού, της Υλοποίησης, του Ελέγχου και της Ανάπτυξης. Ακολουθώντας μια επαναληπτική προσέγγιση για την ανάπτυξη του έργου, ο κύκλος ζωής αποτελείται από πολλές επαναλήψεις. Σε μια επανάληψη πραγματοποιείται ένα σύνολο δραστηριοτήτων από όλους τους τομείς σε διάφορες αναλογίες, ανάλογα με το σημείο του κύκλου ζωής στο οποίο βρίσκεται η επανάληψη. Με τον τρόπο αυτό οι κίνδυνοι ενός έργου πληροφορικής αντιμετωπίζονται νωρίτερα, με αποτέλεσμα να αποφεύγεται η πολυέξοδη επανάληψη εργασίας και, σε μερικές περιπτώσεις, ακόμη και η ακύρωση του έργου, εξαιτίας πιθανών λαθών του αρχικού σχεδιασμού.
According to this methodology, the software lifecycle is decomposed over time into four sequential phases: Inception, Elaboration, Construction and Transition, while activities are grouped into disciplines: Business Modelling, Requirements, Analysis and Design, Implementation, Test and Deployment. Following an iterative development, the software lifecycle consists of several iterations. An iteration incorporates a loosely sequential set of activities in Business Modelling, Requirements, Analysis and Design, Implementation, Test, and Deployment, in various proportions depending on where in the development cycle the iteration is located. With this methodology, risks are mitigated earlier, because elements are integrated progressively. Late discovery of design defects results in costly over-runs and, in some cases, even project cancellation.