Ο υπόγειος κόσμος του Παρισιού, οι κατακόμβες, οι υπόνομοι, τα εγκαταλελειμμένα λατομεία, είναι ένας κόσμος που δημιουργήθηκε με σκοπό να εξυπηρετήσει τις ανάγκες της υπέργειας πόλης και συγχρόνως να κρύψει την εξαθλίωση των φτωχών. Ένας κόσμος που λόγω των συνθηκών διαβίωσης της λαμπρής αστικής κοινωνίας, αναγκάστηκε να παραλάβει τις ζωές ανθρώπων που ζούσαν στο περιθώριο. Ο σκοτεινός κόσμος που παράλληλα με τη μιζέρια και το παρακμιακό του πρόσωπο, είχε πρωταρχικό ρόλο στη βελτίωση της ποιότητας ζωής της πόλης.
Ο υπόγειος χώρος περιγράφεται και αναλύεται, μαζί με τις κοινωνικές και πολιτικές εξελίξεις που έπαιξαν σημαντικό ρόλο στη διαμόρφωσή του, προκειμένου να αποδειχτεί η άρρηκτη σχέση των δύο κόσμων, αλλά και η σημασία του υπόγειου κόσμου για την επιβίωση του υπέργειου. Τελικά, το «φώς» και το «σκοτάδι» είναι οι δύο όψεις του Παρισιού, που ενώ συνυπάρχουν και αλληλοεξαρτώνται, προσποιούνται άγνοια η μία για την ύπαρξη της άλλης.
The underground world of Paris, the Catacombs, the sewers and the abandoned quarries consist a world that was created in order to serve the needs of the city above, and to hide the poverty of the poor class. It is a world that, due to the living conditions of the high class society, was forced to absorb the lives of people living on the margins. This dark world, who alongside the misery and its decadence face, was the main reason of improvement in citizens’ lives.
The underground area is described and analyzed, along with the social and political developments that played an important role in shaping it, in order to demonstrate the inextricable bond between the two worlds, and also the importance of the underground world for survival of the city above. Eventually, "light" and "darkness" are two sides of Paris, which whilst coexisting and being interdependent, pretend ignorance one for the existence of the other.