Κοσμογονία, θεομηνία και άλλες ιστορίες: ο άνθρωπος στα όρια του νερού

Abstract

Είμαστε στο 2005. Ο τυφώνας Κατρίνα χτυπά τη Νέα Ορλεάνη, πλημμυρίζοντας το 80% της πόλης. Μια πόλη γεννιέται δίπλα στο νερό και ύστερα πέφτει θύμα του καταστροφικού του χαρακτήρα. Διερευνάται λοιπόν, η αιτία που η πόλη αναπτύσσεται σε αυτό το όριο, και για το κατά πόσο απέναντι στην καταστροφή, είναι υπεύθυνος ο άνθρωπος. Η μελέτη αυτή γίνεται με τη χρήση δύο παράλληλων αφηγήσεων. Μιας συμβολιστικής λογοτεχνικής η οποία δίνει περισσότερη έμφαση στην προσωπική μας θεώρηση για την ταυτότητα της πόλης, και μιας επιστημονικής, η οποία επικεντρώνεται σε αδιάσειστα στοιχεία της πραγματικότητας, από επιστημονικούς ορισμούς των υδάτινων στοιχείων μέχρι υπολογίσιμα μεγέθη της καταστροφής, που αποτυπώνονται σαν χωρικά δεδομένα στις πόλεις. Μέσω αυτής της εργασίας, γίνεται μια διερεύνηση περί του αν η επιστημονική πρωτοπορία θα είναι ποτέ σε θέση να ελέγξει το απρόβλεπτο του φυσικού στοιχείου.

We are in 2005. Hurricane Katrina hits New Orleans, flooding 80% of the city. A city is born by the water and then falls victim to the ravages of nature.It is thus investigated the reason the city is growing in this limit, and whether the man is responsible for the destruction. This study uses two parallel narratives. A symbolistic literary narrative which places more emphasis on our personal vision for each city's identity, and a more scientific one, which focuses on solid evidence of the reality, from scientific definitions of water elements to computable scale of the disaster, captured as spatial data in cities. Through this work, it is explored whether the scientific leadership will ever be able to control the unpredictability of the natural element.