Αξιοποίηση τοπιακού και κτηριακού δυναμικού στο Ναύπλιο

Abstract

Η διπλωματική αυτή ασχολείται με την περιοχή του Ναύπλιου και με την αξιοποίηση του λανθάνοντος τοπιακού και κτηριακού δυναμικού που εντοπίστηκε σε συγκεκριμένη ζώνη μελέτης μέσα στην πόλη αλλά και στο εξωαστικό περιβάλλον αυτής. Η περιοχή μελέτης μας περιλαμβάνει τον άξονα Βορρά –Νότου που διαχωρίζει νοητά την παλιά πόλη από την καινούρια και το τμήμα των οχυρώσεων που εποπτεύει τον άξονα αυτό μαζί με την παραλία της Αρβανιτιάς στην οποία και καταλήγει. Ο τόπος επελέγη καθώς συνδυάζει την ποικιλία των τοπιακών χαρακτηριστικών με τη δυνατότητα αξιοποίησης του ανενεργού κτηριακού αποθέματος. Επεμβαίνουμε με το σχεδιασμό ενοποιητικών διαδρομών που προτείνουν μια διαφορετική ανάγνωση των φυσικών και ιστορικών χαρακτηριστικών του τόπου και επανενεργοποιούν εγκαταλελειμμένα κτήρια του μοντερνισμού. Οι διαδρομές αυτές ξεκινούν από το νέο λιμάνι και καταλήγουν στην παραλία της Αρβανιτιάς, χωρίς να αγνοούν την ύπαρξη του Ξενία που στέφει το κάστρο των Τόρων, και το τουριστικό εστιατόριο του Κλέονα Κραντονέλλη στην οργανωμένη πλαζ. Η συγκέντρωση των διαφορετικών ιστορικών φάσεων, από την ενετοκρατία, μέχρι την τουριστική αναζωογόνηση της δεκαετίας του 60, αποτελούν κομβικά σημεία της σύνθεσης. Τέλος, η αξιοποίηση περιλαμβάνει το δομικού στοιχειού του πρασίνου, με τις διαφορετικές μορφές που αυτό σχηματίζει.

This dissertation deals with Nafplion and with exploiting the latent landscape and building stock found in a particular area of study within the city but also just outside of it. The area of our study includes the north-south axis that hypothetically separates the old city and the new section, as well as the fortifications supervising that axis along the Arvanitia beach in which it ends. The location was chosen as it combines a variety of landscape features with the ability to utilize modern buildings inactive for decades. We work by designing integrative paths that suggest a different reading of the natural and historical features of the site and reactivate abandoned buildings of modernism. These routes start from the new port and up to Arvanitia beach without ignoring the existence of Xenia hotel crowning the castle of Toro, and the restaurant designed by Kleon Krantonellis at the organized beach. The concentration of different historical phases, from the Venetian period, until the tourist revival of the 60s, are focal points of the composition. Finally, the nature plays an important role as a way of building forms that accompany the proposed routes.