Προς μια μέθοδο ένταξης των πολιτών στο σχεδιασμό έργων βιώσιμης αστικής κινητικότητας

Abstract

Σκοπός της διατριβής είναι η διερεύνηση μιας μεθόδου που θα εξασφάλιζε ουσιαστική συμμετοχή των πολιτών στο σχεδιασμό έργων βιώσιμης κινητικότητας στις πόλεις. Στοιχεία συλλέχθησαν μέσω βιβλιογραφικής ανάλυσης και μίας ποιοτικής κοινωνικής έρευνας στο Π. Φάληρο που περιελάμβανε ημι-δομημένες συνεντεύξεις. Η έρευνα αποκάλυψε ότι πολλοί πολίτες ένιωθαν ότι το δημόσιο συμφέρον εξυπηρετείται από το κράτος και θεωρούσαν ότι η συμμετοχή του κοινού θα άνοιγε το δρόμο σε αυτούς που έχουν τη δύναμη και εξουσία να επηρεάζουν τις αποφάσεις προς όφελός τους. Άλλοι ήταν απλά αδιάφοροι και δεν τους ενδιέφερε να συμμετέχουν. Ήταν φανερό ότι οι πολίτες δε γνώριζαν τις διαδικασίες σχεδιασμού. Η άγνοια τους οδηγεί σε έλλειψη εμπιστοσύνης και καχυποψία για τα κίνητρα των αποφάσεων. Τα στοιχεία που συλλέχθησαν χρησιμοποιήθηκαν για να αξιολογηθούν παραδείγματα σχεδιασμού σε 3 ευρωπαϊκές χώρες και τις ΗΠΑ. Συμπεραίνεται ότι η ουσιαστική συμμετοχή θα επιτυγχανόταν εάν: α) χρησιμοποιούνται φιλικές προς το κοινό μέθοδοι συμμετοχής, αφού έχει προηγηθεί εκτεταμένη ενημέρωση με μαζικά μέσα επικοινωνίας, β) άλλαζε η διαδικασία περιβαλλοντικής αξιολόγησης, ώστε να δίνεται βάρος στην υποβολή σχολίων από το κοινό στην αρχή της διαδικασίας και γ) εφαρμοζόταν ένα διαφορετικό μοντέλο πολεοδομικού σχεδιασμού που θα εκκινούσε από το τοπικό επίπεδο.

The purpose of this PhD thesis is to investigate a method that would achieve the meaningful participation of citizens in sustainable urban mobility planning. Data was collected through bibliography and a qualitative research carried out in a municipality of Athens, Paleo Faliro, employing non-structured interviews. The research revealed that many residents felt that public interests are served by the state and they believe that public participation would work as a springboard for those who have the power to influence decisions. Others were simply indifferent. It was obvious that citizens lacked knowledge about planning procedures. This lack of information causes alienation from planning decisions and mistrust, fostering non – participation. The collected data were used to evaluate planning examples from four countries (Holland, Sweden, Great Britain and the United States). Findings conclude that meaningful participation could be achieved through: a) user-friendly public participation procedures following extensive information flow. b) environmental assessment methods which give weight to early public input both in urban planning (strategic assessment) and when a transport project is designed. c) a new bottom-up urban planning model starting with neighborhood planning.