Σε μία προσπάθεια να εξερευνηθούν οι αρχές σχεδιασμού αιθουσών μελοδράματος, πειράματα υποκειμενικής αξιολόγησης της ακουστικής έλαβαν χώρα, σε δύο αίθουσες ακρόασης μουσικής, στην Αθήνα. Ως δείγμα χρησιμοποιήθηκαν ακροατές όπερας ενώ διπολικές κλίμακες που είχαν προκύψει πειραματικά σε παλαιότερη έρευνα αξιοποιήθηκαν για την εκτίμηση της ακουστικής. Η ανάλυση κατά παράγοντες των δεδομένων που προέκυψαν μας έδωσε τέσσερις ανεξάρτητους παράγοντες, συγκεκριμένα: ΔΥΝΑΜΗ («δυναμικός», «ισχυρός»), ΤΟΝΙΚΗ ΠΟΙΟΤΗΤΑ («ευχάριστος», «ζεστός»), ΕΥΡΥΤΗΤΑ / ΟΓΚΟΣ («ευρύς», «πλούσιος», «με όγκο») και ΕΓΓΥΤΗΤΑ / ΕΥΚΡΙΝΕΙΑ («εγγύς», «ευκρινής», «καθαρός»). Τα αποτελέσματα αυτά, επιβεβαιώνουν ευρήματα παλαιοτέρων ερευνών για ζωντανές και ηχογραφημένες παραστάσεις μελοδράματος, καθώς επίσης και κλασσικής-συμφωνικής μουσικής. Μέσω των παρόντων ευρημάτων σκιαγραφούνται κάποιοι από τους τρόπους περιγραφής της ακουστικής εμπειρίας, κατά τη διάρκεια ζωντανών παραστάσεων, από ακροατές όπερας.
Subjective acoustic evaluation experiments were carried out during live opera events, in Athens. Ordinary opera goers were used as assessors, and bipolar semantic rating scales, previously justified experimentally, were employed. Factor analysis of the raw scale judgments produced four independent factors, namely STRENGTH («dynamic», «mighty»), TONAL QUALITY («pleasant», «warm»), WIDTH / VOLUME («wide», «rich», «voluminous») and PROXIMITY / CLARITY («near», «distinct», «clear»). These results, confirm findings of earlier studies from live and recorded opera performances, as well as from symphonic music concerts. Present findings illuminate some of the ways, in which, ordinary opera goers describe their acoustic experience of listening to live opera.