Εκτίμηση διαμήκους αντοχής γάστρας συνεκτιμώντας τη μείωση πάχους λόγω διάβρωσης

Abstract

Στα πλαίσια της παρούσας εργασίας πραγματοποιήθηκε σε πρώτη φάση η περιγραφή , εφαρμογή και σύγκριση των μοντέλων διάβρωσης που έχουν αναπτυχθεί , τόσο των εμπειρικών όσο και αυτών που αξιοποιούν δεδομένα από μετρήσεις απώλειας πάχους. Στη συνέχεια ακολούθησε στατιστική ανάλυση των δεδομένων αυτών για να διαπιστωθεί η συσχέτισή της απώλειας πάχους λόγω διάβρωσης με το χρόνο ώστε η εφαρμογή τους στα μοντέλα διάβρωσης να έχει νόημα. Τέλος ακολούθησε η εκτίμηση της αντοχής της μέσης τομής σε συνάρτηση με το χρόνο, ενός πλοίου bulk carrier με τρείς τρόπους: πιθανοθεωρητικά, με την αξιοποίηση μοντέλου διάβρωσης και με τον κανονισμό του IACS που υπολογίζει τις τιμές του πάχους των ελασμάτων της μέσης τομής χωρίς τις προσθήκες για τη διάβρωση.

In the frames of present work was realised in first phase the description, application and comparison of corrosion models that have been developed, not only the empiric models but also models that develop data from thickness loss measurements. Afterwards it followed statistical analysis of this data in order to realise the cross-correlation thickness loss due to corrosion per year in order their application in the models of corrosion hasmeaning. Finally followed the estimation of a bulk carrier's ultimate strength using three ways: probabilistic, with the exploitation of corrosion model and with the regulation of IACS that calculates thickness loss of midship section plates without the corrosion additions .