MORPH- Η αναζήτηση ενός σχεδιαστικού εργαλείου και η μελέτη περιπτώσεων εφαρμογής

Abstract

Ξεκινώντας ορίζουμε την έννοια του Morph σαν μια ευέλικτη δομή που μεταγράφεται σε δυνητικά διαμορφούμενες καταστάσεις. Στόχος αυτής της διπλωματικής είναι πρώτον η εύρεση ενός σχεδιαστικού εργαλείου με ιδιότητες Morph και δεύτερον η εφαρμογή του σε δύο κατασκευές. Αφετηρία αποτέλεσαν τα origami και η λογική των πτυχώσεων, λόγω της ευελιξίας τους και της μεταβλητότητας τους. Η προκαθορισμένη μνήμη που επιβάλλει η τσάκιση του χαρτιού καταργήθηκε αφού τοποθετήσαμε τα κομμάτια των παραπάνω καννάβων-origami- σε ένα κομμάτι ύφασμα.Με αυτό τον τρόπο επιλέξαμε ένα πιο ευέλικτο σύστημα πτυχώσεων και το ισόπλευρο τρίγωνο αποτέλεσε το κάνναβο του σχεδιαστικού μας εργαλείου. Με το παραπάνω σύστημα επιτυγχάνεται σταθερή απόσταση μεταξύ των κορυφών του κάθε τριγώνου και ευελιξία στη γωνιακή σχέση των τριγώνων. Για τις περιπτώσεις εφαρμογής επιλέγουμε δύο χρήσεις(εξέδρα-στέγαστρο) όπου στην καθεμία περίπτωση υπάρχει μια καθοριστική παράμετρος που μεταβάλλει την κατασκευή. Στην εξέδρα το έδαφος και στο στέγαστρο ο ήλιος. Μεταβλητές του συστήματος αποτελούν η τοποθεσία και η υλικότητα, ενώ η διαστασιολόγιση προκύπτει κάθε φορά από μια βελτιστοποίηση. Συγκεκριμένα, για σημείο εφαρμογής της εξέδρας επιλέγουμε το λόφο του Στρέφη, ενώ για την περίπτωση του στεγάστρου τον προαύλιο χώρο της Σχολής Αρχιτεκτόνων ΕΜΠ.

Initially we define Morph as a flexible structure that is transcribed into potentially formed situations. The aim of this dissertation is firstly, to find a design tool with the Morph’s properties and secondly, the implementation on two structures. Our starting point was the origami and the logic of the folds, due to their flexibility and their variability. However, we realized that when we were making a crease on a piece of paper we were essentially changing its memory. So, we placed the pieces of the above-origami-grids on a piece of fabric. In this way we chose a more flexible system of fold.Moreover, the grid of our design tool was made by equilateral triangles. The above system gave a constant distance between the vertices of each triangle and flexibility in the angular relationship of the triangles. For the cases we select two uses (platform-shelter), where in each case there is a crucial parameter that alters the structure. The parameter of the platform is the ground and the one of the shelter is the sun. The location and the materiality are considered as variables of the system, while dimensioning has to do with the optimization of the structure. Specifically, we choose Strefi’ s Hill for the application of the platform and the courtyard of the School of Architecture NTU for the case of the shelter.