Στα πλαίσια της εργασίας δημιουργήθηκε σειρά υπολογιστικών προγραμμάτων σε περιβάλλον Mathematica για τη μελέτη των ελικτικών ικανοτήτων πλοίων όπως αυτές εξετάζονται από τα κριτήρια του ΙΜΟ (MSC137(76)). Η μελέτη καλύπτει τόσο τα δυναμικά ευσταθή όσο και τα δυναμικά ασταθή πλοία. Δίνεται η δυνατότητα αξιολόγησης της ελικτικής συμπεριφοράς σε περιπτώσεις διαφορετικής φόρτωσης που έχει επίπτωση στο βύθισμα και στη διαγωγή. Διαφοροποιήσεις σε επιλογές που αφορούν το πηδάλιο γίνονται αντιληπτές από τον κώδικα. Εξετάστηκε η ελικτική συμπεριφορά δύο πλοίων, ενός VLCC και ενός μικρού δεξαμενόπλοιου. Επιπλέον έγινε μελέτη για την επίδραση του ανέμου στους ελιγμούς που πραγματοποιήθηκαν για αυτά τα πλοία, όταν βρίσκονται σε κατάσταση πλήρους φόρτωσης και σε κατάσταση ερματισμού. Ο στόχος ήταν να διαπιστωθεί αν η εφαρμογή των κριτηρίων που εφαρμόζονται για την ήρεμη κατάσταση συνεχίζει να έχει νόημα όταν υπάρχει επίδραση δυνατού ανέμου.
In this thesis a series of computer programs was created in Mathematica to study ship manoeuvrability against the IMO’s criteria [MSC137 (76)]. The study has covered both dynamically stable and unstable ships. The applied method allows assessment of ship manoeuvrability in different loading conditions that affect draught and trim. Also, the code is sensitive to different choices concerning the rudder. Two ships, a VLCC and a small tanker, were investigated as test cases. Further study was carried out on the effect of strong wind loads on the manoeuvres performed by these ships, for full load and ballast condition. The purpose was to determine whether the existing criteria, that are created for calm situation, can still be fulfilled in such cases.