Η περιορισμένη συμμετοχή των γυναικών στους τεχνολογικούς τομείς, η οποία
οδηγεί σε έλλειψη εργατικού δυναμικού, απασχολεί ολοένα και περισσότερο τα
κράτη καθώς η αξία και χρησιμότητα σχετικών επαγγελμάτων, όπως αυτό του
μηχανικού, για την εξέλιξη και ευημερία των σύγχρονων κοινωνιών έχει ευρέως
αναγνωριστεί.
Ο σκοπός της παρούσας διπλωματικής εργασίας είναι η ποσοτικοποίηση της
συμμετοχής των γυναικών της Σχολής Ηλεκτρολόγων Μηχανικών και Μηχανικών
Υπολογιστών του ΕΜΠ τα τελευταία χρόνια, η καταγραφή της απόδοσής τους αλλά
και η ανάλυση των παραγόντων που έπαιξαν καθοριστικό ρόλο στην επιλογή των
σπουδών τους. Επίσης γίνεται μια προσπάθεια διερεύνησης των δυσκολιών που
αντιμετωπίζουν στη διάρκεια της φοίτησής τους καθώς και των μελλοντικών
επαγγελματικών στόχων τους. Η επίτευξη του σκοπού αυτού πραγματοποιήθηκε σε
δύο άξονες. Στον πρώτο συλλέχθηκαν ποσοτικά δεδομένα για τους φοιτητές και το
προσωπικό της Σχολής από τα αρχεία της γραμματείας της Σχολής. Στον δεύτερο
άξονα σχεδιάστηκε ειδικό ερωτηματολόγιο με σκοπό την ανάδειξη ποιοτικών
χαρακτηριστικών των φοιτητών. Το ερωτηματολόγιο αυτό στάλθηκε στους φοιτητές
και οι απαντήσεις τους επεξεργάστηκαν στατιστικά.
Η έρευνα αυτή έδειξε ότι τα τελευταία χρόνια το 20%, κατά μέσο όρο, των
φοιτητών της ΣΗΜΜΥ είναι γυναίκες ενώ στον ακαδημαϊκό τομέα τα πράγματα
είναι αρκετά απογοητευτικά καθώς η συμμετοχή τους σε μέλη ΔΕΠ φθάνει το 10%.
Προέκυψε επίσης πως οι γυναίκες οι οποίες τελικά αποφασίζουν να σπουδάσουν
Ηλεκτρολόγοι Μηχανικοί και πετυχαίνουν την είσοδό τους στη Σχολή δεν υστερούν
σε κανένα τομέα σε σχέση με τους άνδρες συμφοιτητές τους. Ως εκ τούτου η
υποεκπροσώπησή τους στους κλάδους των μηχανικών μπορεί να εξηγηθεί μόνο από
το γεγονός πως εξαρχής δύσκολα επιλέγουν να ασχοληθούν με συναφή επαγγέλματα
πιστεύοντας πως δεν τους ταιριάζουν.
Η μελέτη αυτή θεωρήθηκε χρήσιμη καθώς η υποεκπροσώπηση των γυναικών στους
τομείς της επιστήμης και της τεχολογίας απασχολεί ιδιαίτερα τις οικονομίες των
χωρών παγκόσμια. Τέλος, η λήψη μέτρων για την ενθάρρυνση της πρόσληψης και
της ενσωμάτωσης γυναικών μηχανικών στο δυναμικό πανεπιστημίων και εταιρειών
κρίνεται απαραίτητη καθώς τα οφέλη είναι ποικίλα.
The low levels of women participation in technical fields, which leads to shortage
of workers in this scientific area, is a persistent problem since the importance of
engineering and technology to modern society for wealth creation and maintaining
standards of living has long been recognized.
This thesis aims at quantifying the representation of women in the School of
Electrical and Computer Engineering (ECE) of NTUA, investigating their
performance, their incentives to choose the specific school along with the difficulties
they encountered during their studies and their future goals. The present study
progressed in two levels. The first one includes collecting quantitative data
concerning students and staff in the School of Electrical and Computer Engineering
from the Secretariat. The second one consists of a questionnaire designed in order to
reveal qualitative characteristics of the students. The questionnaire was sent to all
students and the answers were statistically analysed.
This study revealed that on average 20% of students and only 10% of the academic
staff in the ECE School are women. It also showed that women who eventually decide
to study electrical engineering and succeed in entering the specific school perform
equally to their male counterparts. Therefore, their under-representation in the fields
of engineering can only be explained by the fact that they tend not to choose such
vocations believing that they are not well suited for them.
This thesis is considered valuable since the under-representation of women in
science and technology is of particular concern worldwide. Last, measures to
encourage the recruitment and integration of women engineers in academia and
industry are necessary since various benefits stem from equal representation of
women and men.